Мммммм..........Паста Италијана / еден мал вовед!Жителите на земјите кои излегуваат на Медитеранот, а посебно жителите на Апенинскиот полуостров се сметаат за долговечни луѓе и се на второ место на светската листа на долговечни нации, веднаш по јапoнците. Просечниот век на живеење во Италија е 85 години за жени и 78 за мажи. Тоа би бил еден мотив за сакање, а да не зборуваме за тоа колку многу италијанската кујна е вкусна и уникатна.
Италијанската Паста (тестенините) е базата на италијанската кујна и таа може да биде свежа и индусриска. Свежата паста во Италија се подготвува дома или во специјализираните занаетчиски работилници. Во Македонија, ако пастата не ја направите дома тогаш ке можете да ја купите онаа индустриската во некоја продавница или супермаркет.
Jас обожавам паста и ја подготвувам секој ден за ручек или за вечера. Свежа паста ретко правам сама. Најчесто ја купувам и ја готвам в сабота или в недела. Сега се прашувате, како ли ја готви пастата кога се знае како се прави, се става во вода и се вари на оган. Навистина не е голема филозофсака дилема за решавање, но и за варење на пастата има неколку правила кои италијанците ги сметаат за базични.
Прво, соодносот на паста : вода : сол треба секогаш да биде 1:1:1, или 100 г паста се вари во 1 л вода и со 1 лажиче сол кое се дотура во тенџерето штом зоврие водата и веднаш потоа се става пастата. Како се зголемува количината на паста така се наголемува количината вода и сол. Значи за 200 г паста, 2 л вода и 2 лажичиња сол, за 300 г : 3 л вода : 3 лажичиња итн.
Второ, времетраењето на процесот на варење на сувата и свежата паста е различен. За сувата индустриска паста потребно е повеќе време и обично е назначено на конфекциската обвивка од производителот на паста. За свежата паста вообичаеното време е многу покусо и се вели дека пастата е сварена кога излегува на површина на водата што врие.
Трето, при варење на сувата паста никогаш не се става масло во водата, додека во свежата понекогаш се става, зависно од тоа каков вид на паста се вари.
Четврто, можеби и најважно правило е тоа пастата да не се превари туку да се извади од зовриената вода во моментот кога е „Ал денте„. Тоа значи дека пастата е сварена тогаш кога може да се џвака како залак од леб, а не да биде преварена па да се голтне веднаш штом се стави во уста. Ова е многу важно за процесот на дигестација или варење на храната во желудникот. Желудечните киселини многу полесно ја топат храната ако таа претходно е добро изџвакана и издробена со забите.
Следна исто така многу важна фаза е сосот со кој са обвиткува пастата и кој во суштина го дава вкусот на варената топла или ладна паста. Сосови, салси, филови... навистина има многу, многу варијанти и при нивната подготовка доaѓа до израз креативноста на оној што ги прави. Креативноста е тајната на успехот на италијанската кујна во светски рамки. Генот на Да Винчи, Микеланџело и останатите уметници од италијанската ренесанса се наоѓа и кај малите, обични луѓе, уметници при готвењето на хранливите материи што ги даваат полињата, планините, шумите, реките и морињата на оваа прекрасна земја.
Поздрав до следното читање!
П.С. Фотографијата е: Шпагети со мали шери домати .
